Michael Srikanti

Michael Srikanti vond al op jonge leeftijd zijn weg naar het podium, toen hij bij Buitenkunst met verschillende makers mocht spelen. Sindsdien ontwikkelde hij zich tot een veelzijdige performer die grenzen verkent tussen disciplines, lichamen en emoties. Zijn werk draait om uitputtingstheater: fysieke intensiteit als middel om een diepere kwetsbaarheid en eerlijkheid te onthullen. 
 

In zijn voorstellingen zoekt Michael naar manieren om het publiek zacht maar onontkoombaar te raken — te ontregelen, maar altijd met warmte. Hij stelt vragen die niet eenvoudig te beantwoorden zijn: Wat leer je door jong een verlies te ervaren? Hoe kan de chaos van een psychose juist helderheid brengen? En hoe word je als kind opportunist in een wereld vol mentale uitdagingen? 
 Komend jaar verdiept Michael zijn fysieke onderzoek, steeds op zoek naar nieuwe vormen om uitputting om te zetten in verbinding. Zijn werk nodigt uit om te vallen, op te staan en daarin de schoonheid van het mens-zijn te ontdekken. 
 

Zijn motto: vallen is niet erg — het is de plek waar je leert om weer op te staan