Onder begeleiding van het artistieke team van DOX gaan jonge makers met de spelers en dansers aan de slag. In 2014 maken Bram Jansen & Ryan Djojokarso TANZ IST AUCH SPORT. En Suze Milius en Stefan Jakiela maken EXACT. De twee losse voorstellingen worden na elkaar gespeeld op Tweetakt Festival.
TANZ IST AUCH SPORT
DOX / Bram Jansen & Ryan Djojokarso
Waar dans vroeger vooral een vorm van uiting en communicatie was, lijkt het in deze tijd steeds meer te gaan over competitie. Is dans een andere weg aan het inslaan of is het altijd nauw verweven geweest met sport. Djojokarso en Jansen gaan op zoek naar de verschillen en overeenkomsten tussen dans en (top)sport. Waar ligt de scheidslijn, of ligt aan beide de extase ten grondslag en zijn ze aan elkaar gewaagd. Kunnen we op dezelfde manier naar dans kijken als naar een sportwedstrijd? Of is het enkel de theatersetting die het verschil maakt? En kun je moe worden van kijken?Een fysieke en mentale strijd voor de extase maar tegen de verzuring.
Ryan Djojokarso (1983) besloot pas op zijn twintigste om te gaan dansen. Hij ging studeren aan de Rotterdamse Dansacademie (Codarts) en werkte als danser met choreografen als Sassan Saghar Yaghmai, Hildegard Draaijer (beide DOX), Erik Kaiel en vele anderen. In Kopenhagen won hij de prijs voor beste danser bij CICC, en met zijn choreografie ‘Balts’ won hij de Critics prijs in Hannover.
Bram Jansen (1988) studeerde in 2012 af aan de regie opleiding van de Toneelacademie Maastricht met Kijken naar Julie, een eigenzinnige studie van Freule Julie van Strindberg. Op het Russische Baltic House festival in St. Petersburg won Bram de ‘breakthrough award’ voor deze voorstelling. Daarnaast werkt hij als regisseur voor Theater Oberhausen (Duitsland) Toneelgroep Maastricht en Schauspielhaus Zurich (Zwitserland). Samen maakten de heren eerder de voorstelling XS-society bij DOX die o.a. te zien was tijdens Tweetakt.
EXACT
DOX / Suze Milius en Stefan Jakiela
Een verlangensmachine. Een bos vol jonge mensen die samen hun verlangens trachten te verenigen.
We bouwen een landschap dat onze fantasie overstijgt en de katapulten doen knallen.
We creëren een wereld vol kleur en gretigheid waarbij de beperking een mogelijkheid wordt.
Suze Milius (1986) studeerde in 2012 af aan de regieopleiding van de Toneelacademie Maastricht met de ontroerende, beeldende voorstelling Collection. Ze werd hiermee genomineerd voor de ITs Ton Lutz Award in Amsterdam. Met Stefan Jakiela en de jongens van Urland won ze de Best of Its award voor de voorstelling Tickle me pink.
Stefan Jakiela (1987) studeerde performancekunsten aan de toneelacademie in Maastricht. Na zijn afstuderen richtte hij samen met Suze Milius het kunstenhuis ‘House Crying Yellow Tears’ op. Hieronder maken zij beiden hun artistiek werk: theater, performance, films en installaties.